Umut

 

Umut

Geçmişin sokaklarında yürüyorsun geleceğe dair umudun kalmamış, gidemiyorsun çünkü ait olduğunu düşündüğün şehirde anıların var ve henüz veda bile edemiyorsun. Yapayalnızsın çünkü sende olana ve senden gidene tutunmakla o kadar meşgulsün ki yeni birine yer bulamıyorsun, herkes inmişte sıcaklıkları kalmış ve sende yerleri dolmasın diye uğraşır gibisin oysa giden biliyordu inen ineceği yeri kendi seçti. Yolcususun bu hayat denilen yolun için de sana ait bir şey olmadan öylesine devam ederken yine sana ait olmayan hikayelerde figüran olmaktan kendi hayatına yetişemezsin. Ve yine bilmediğin değerini bilmelerini beklerken bilindiğinde de anlamayacak olansın. Oysa küçüğüm ayağa kalk ve senin için yağana şükret, zira bu yolculukta akan su da sensin.